-
1 pieczone gołąbki same nie lecą do gąbki
погов. не разгрызёшь оре́ха, так не съешь и ядра́Słownik polsko-rosyjski > pieczone gołąbki same nie lecą do gąbki
-
2 piec
сущ.• горн• горнило• духовка• котёл• очаг• печка• печь• плита• теплица• топка* * *%1 ♂ печь ž;\piec kuchenny кухонная плита; palić w \piecu топить печь; wsadzić do \pieca посадить в печь; wielki \piec тех. домна, доменная печь; ● baba jak \piec разг. здоровенная баба, бабища; nie z jednego \pieca chleb jadał бывалый человек, тёртый калач, стреляный воробей; cztery kąty i \piec piąty погов. хоть шаром покати; (żyć) jak u Pana Boga za \piecem (жить) как у Христа за пазухой
2. (parzyć, palie) жечь;● \piec raki (raczki) заливаться румянцем, краснеть; \piecczone gołąbki same nie lecą do gąbki погов. не разгрызёшь ореха, так не съешь и ядра
* * *I мпечь żpiec kuchenny — ку́хонная плита́
palić w pieu — топи́ть печь
wsadzić do piea — посади́ть в печь
- nie z jednego piea chleb jadałwielki piec — тех. до́мна, до́менная печь
- cztery kąty i piec piąty
- jak u Pana Boga za pieem II piekę, piecze, piekł, pieczony несов.1) печь; жа́рить (mięso, drób)2) (parzyć, palić) жечь•- piec raczki
- pieczone gołąbki same nie lecą do gąbki
См. также в других словарях:
lecieć — ndk VIIa, leciećcę, leciećcisz, leć, leciećciał, leciećcieli 1. «przebywać jakąś przestrzeń w powietrzu za pomocą skrzydeł lub specjalnego mechanizmu; kierować statkiem powietrznym» Ptak, motyl, samolot leci. Lecieć samolotem. Lecieć do Paryża. 2 … Słownik języka polskiego
gąbka — ż III, CMs. gąbkabce; lm D. gąbkabek 1. zool. gąbki «Porifera (Spongiaria), typ prymitywnych osiadłych zwierząt wielokomórkowych, nie mających wyodrębnionych tkanek i narządów, obejmujący około pięciu tysięcy gatunków różnej wielkości i… … Słownik języka polskiego
piec — I m II, D. a; lm M. e, D. ów 1. «urządzenie ogrzewnicze, w którym odbywa się spalanie paliwa, magazynowanie ciepła i wydzielanie tego ciepła do ogrzewanego pomieszczenia» Piec kaflowy, kuchenny, chlebowy. Piec stałopalny. Palić, napalić, rozpalić … Słownik języka polskiego
sam — I + sama, samo, sami, odm. jak przym. 1. «zaimek wskazujący na to, że dana osoba lub rzecz występuje, działa we własnej osobie, samodzielnie, bez niczyjej pomocy» Sam to zrobiłem. Sam się zdecydował na to. Dziecko samo odrobiło lekcje. Talerz sam … Słownik języka polskiego
gołąbek — m III, DB. gołąbekbka, N. gołąbekbkiem; lm M. gołąbekbki 1. zdr. od gołąb w zn. 1 Siwy, szary gołąbek. Gołąbek gruchający na dachu. □ Pieczone gołąbki nie lecą same do gąbki.przen. «pieszczotliwie o kimś drogim, bliskim, także o kimś niezwykle… … Słownik języka polskiego
